عوارض و طریقه استفاده پماد تتراسایکلین چشمی برای نوزاد و کودکان و در بارداری
عوارض و طریقه استفاده پماد تتراسایکلین چشمی برای نوزاد و کودکان و در بارداری
عوارض و طریقه استفاده پماد تتراسایکلین چشمی برای نوزاد و کودکان و در بارداری در سایت علم سرا
علم سرا >>> پزشکی >>> دارو >>> در این مطلب به پماد تتراسایکلین چشمی می پردازیم
عوارضی مانند سرگیجه ، سردرد ، کهیر ، حساسیت به نور ، زخم های دهانی ، خارش چشم ، بی اشتهایی ، تهوع از عوارض پماد تتراسایکلین هستند
تقریبا شاید هیچ کسی را سراغ نداشته باشیم که تابحال مریض نشده باشد و در موقع بیماری باید خودمان را درمان کنیم و به پزشک مراجعه کنیم.شناخت داروها برای ما بسیار مهم است.اینکه پماد تتراسایکلین چه کاربردی دارد یا آزیترومایسین چیست.شربت کتوتیفن و شربت لاکتولوز کجاها کاربرد دارند و قرص لوراتادین چیست همه سوالاتی هستند که قطعا دانستن جوابشان به ما کمک می کند
این پماد با نام Tetracycline شناخته می شود و کاربردهای فراوانی دارد.
پماد تتراسایکلین چشمی چیست؟
تتراسیکلین (Tetracycline HCI)
رده درمانی: آنتی بیوتیک
اشکال دارویی: کپسول، پماد
در دسته آنتی بیوتیک ها قرار می گیرد .
تتراسیکلین‌ها خانواده‌ای از آنتی بیوتیک‌های باکتری کش هستند که در مقابل باکتری‌های مختلف گرم منفی و گرم مثبت، مایکو پلاسماها، کلامیدیاها و ریکتزیاها فعال می‌باشند.تتراسیکلین برای درمان آکنه نیز استفاده می‌شود.همچنین به دلیل جذب آن توسط استخوان ازآن به عنوان نشانگر در بررسی‌های رشد استخوان‌ها در بیوپسی‌های انسانی استفاده می‌شود.تتراسیکلین‌های گوناگون (مثل داکسی سیکلین، مینوسیکلین، اکسی تتراسیکلین و…)فغالیت ضد میکروبی مشابه ولی خواص فارماکولوژیک متفاوت دارند. wikipedia
در گروه D در طبقه بندی بارداری است و در اشکال دارویی کپسول 250 میلی گرم و پماد موضعی 3 درصد و پماد چشمی 1 درصد عرضه می شود.این پماد یک پماد سوختگی نیز هست
اطلاعات دارویی پماد تتراسایکلین چشمی
نام تجاری: Topiccy cline
موارد و مقدار مصرف پماد تتراسایکلین چشمی
الف) عفونتهای ناشی از ارگانیسمهای حساس.
بزرگسالان: g 2-1 خوراکی به صورت منقسم در 2 تا 4 دوز.
کودکان بزرگتر از هشت سال: مقدار mg/kg/day 50-25 ، در مقادیر منقسم، هر شش ساعت مصرف می شود.
ب) عفونتهای ساده پیشابراه ، گردن رحم یا رکتوم ناشی از کلامید یا تراکوماتیس.
بزرگسالان: مقدار 500 میلی گرم چهار بار در روز به مدت حداقل هفت روز مصرف می شود.
پ) بروسلوز.
بزرگسالان: مقدار 500 میلی گرم هر شش ساعت به مدت سه هفته همراه با یک گرم
استرپتومایسین (از راه تزریق عضلانی) هر 12 ساعت در هفته اول و روزی یک بار
در هفته دوم مصرف می شود.
ت) گنوره ساده.
بزرگسالان: mg 500 خوراکی هر 6 ساعت برای 7 روز.
ث) سیفلیس در بیماران بدون حساسیت به پنی سیلین.
بزرگسالان و نوجوانان: mg 500 هر 6 ساعت برای 15 روز یا mg 500 هر 6 ساعت به مدت 30 روز اگر طول بیماری از یک سال بیشتر شده باشد.
ج) سیفلیس در بیماران غیر باردار حساس به پنی سیلین.
بزرگسالان: مقدار 500 mg چهار بار در روز به مدت 14 روز مصرف می شود.
چ) آکنه.
بزرگسالان و نوجوانان: ابتدا، مقدار 1000ـ500 میلی گرم به‌صورت هر شش ساعت و
سپس ، مقدار 500ـ125 میلی گرم هر روز یا یک روز در میان مصرف می شود. تا
زمانی که ضایعات بهبود نیافته است و درمان کامل نشده دارو قطع نشود.
ح) بیماری Lyme.
بزرگسالان: mg 500-250 هر 6 ساعت برای 30ـ10 روز.
موارد مصرف کپسول تتراسایکلین کمک به بهبودی عفونت های ناشی از ارگانیسم های حساس است.
تداخل دارویی پماد تتراسایکلین چشمی
داروهای آنتی اسید حاوی آلومینیوم، کلسیم
یا منیزیم و مسهل های حاوی منیزیم، به دلیل تشکیل شلات، و غذاها و
فرآورده‌های شیر، آهن خوراکی و بیکربنات سدیم ممکن است جذب تتراسیکلین را
کاهش دهند.
تتراسیکلین ممکن است اثر باکتری کش پنی سیلین را خنثی کند، زیرا ممکن است
رشد سلولی به دلیل اثر متوقف کننده رشد باکتری مهار شود. پنی سیلین ها باید
3ـ2 ساعت قبل از تتراسیکلین مصرف شوند.
مقدار مصرف داروهای خوراکی ضد انعقاد در صورت مصرف همزمان با تتراسیکلین
باید کاهش یابد، زیرا اثر این دارو افزایش می یابد. همچنین، مقدار مصرف
دیگوکسین نیز در صورت مصرف همزمان با تتراسیکلین باید کاهش یابد، زیرا
فراهمی زیستی دیگوکسین افزایش می یابد.
سایمتیدین می تواند جذب گوارشی تتراسایکلین را کاهش دهد. همزمان استفاده نشود.
تتراسایکلین می تواند اثر داروهای ضد بارداری را کاهش دهد. توصیه می شود
حین مصرف این دارو، از یک روش جلوگیری دیگر نیز استفاده شود.
غذا جذب دارو را کاهش می دهد. دارو یک ساعت قبل و یا 2 ساعت بعد از مصرف لبنیات و غذا استفاده شود.
ز کاربردهای دیگر ان می توان به عفونت های بدون عارضه مجرای ادرار، اندوسرویکال و رکتال و همچنین تب مالت و بهبود جوش و آکنه و اسهال اشاره کرد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی پماد تتراسایکلین چشمی
تتراسیکلین موجب حصول نتایج منفی کاذب در
آزمونهای ادرار (با استفاده از روش گلوکز اکسیداز) و موجب افزایش کاذب
نتایج آزمونهای فلورومتریک برای اندازه گیری کاتکول آمین های ادرار می
شود.
تتراسیکلین ممکن است موجب افزایش غلظت BUN، آنزیم‌های کبدی و ائوزینوفیل‌ها
شود. هم چنین می تواند باعث کاهش نوتروفیل‌ها و پلاکتها گردد.
اگر بیماری مبتلا به گونوره و سیفلیس باشد و حساسیت به پنی سیلین داشته باشد می تواند از کپسول تتراسایکلین استفاده کند
مکانیسم اثر پماد تتراسایکلین چشمی
اثر ضد باکتری: تتراسیکلین باکتریواستاتیک
است. این دارو به طور برگشت پذیر به واحدهای ریبوزومی پیوند یافته و ساخت
پروتئین باکتری را مهار می کند. طیف اثر این دارو عبارت است از بیماری از
ارگانیسم های گرم منفی و گرم مثبت، میکوپلاسما، ریکتریا، کلامیدیا و
اسپیروکتها.
این دارو بر بروسلوز، گلاندرز، عفونت ناشی از مایکوپلاسما پنومونیه (در این
مورد بعضی از پزشکان اریترومایسن را ترجیح می دهند)، لپتوسپیروز، مراحل
اولیه بیماری لایم ( Lyme)، عفونتهای ناشی از ریکتزیا (از جمله تب دانه
دار کوههای راکی، تب Q، تب تیفوسی) و عفونتهای کلامیدیایی مؤثر است.
تتراسیکلین جانشین پنی سیلین در درمان عفونت ناشی از نیسریا گونروه آ است.
اما در مناطقی که میزان مقاومت بالاست باید داروهای دیگری جایگزین شوند.
پماد تتراسیکلین چشمی 1 درصد وقتی که چشم دچار عفونت حساس است بکار می رود و در بیماری تراخم هم استفاده می شود
پماد تتراسایکلین چشمی
جذب: حدود 80ـ75 درصد تتراسیکلین بعد از
مصرف خوراکی جذب می شود. حداکثر غلظت سرمی دارو طی 4ـ2 ساعت حاصل می شود.
غذا یا فرآورده‌های شیر به طور قابل توجهی جذب خوراکی این دارو را کاهش
می دهند.
پخش: به طور گسترده در بافتها و مایعات بدن، از جمله مایعات سینویال، جنب،
پروستات و منی، ترشحات نایژه‌ای، بزاق و مایع زلالیه انتشار می یابد.
میزان نفوذ این دارو به مایع مغزی ـ نخاعی (CSF) بسیار کم است. از جفت عبور
می کند. حدود 67ـ20 درصد به پروتئین پیوند می یابد.
متابولیسم: متابولیزه نمی شود.
دفع: عمدتاً به صورت تغییر نیافته در ادرار و از طریق فیلتراسیون گلومرولی
دفع می شود. نیمه عمر پلاسمایی این دارو در بزرگسالان داری کلیه سالم 12ـ6
ساعت است. مقداری از دارو در شیر ترشح می شود. تنها مقادیر بسیار کمی از
آن از طریق همودیالیز یا دیالیز صفاتی از بدن خارج می شود.
روش و مقدار مصرف قرص و پماد تتراسایکلین در حالت های مختلف
موارد منع مصرف و احتیاط پماد تتراسایکلین چشمی
موارد منع مصرف : حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به هر یک از تتراسیکلین ها.
موارد احتیاط : کاهش عملکرد کلیه یا کبد، نیمه دوم بارداری ، کودکان زیر 8 سال.
قرص تتراسایکلین در بزرگسالان با توجه به نوع عفونت بین دوز 250 میلی گرم تا 2.5 گرم از طریق خوردن استفاده می شود و هر 6 ساعت یکبار باید مصرف شود یعنی روزی 4 بار
اشکال دارویی پماد تتراسایکلین چشمی
Capsule: 250mg
قرص تتراسایکلین در کودکان بالای 8 سال با توجه به شدت عفونت از دوز 25 تا 50 میلی گرم بر کیلوگرم اسفاده می شود.طریقه مصرف خوردن است و روزی 4 بار باید مصرف شود یعنی هر 6 ساعت یکبار
برای درمان جوش و آکنه در نوجوانان و بزرگسالان ابتدا یک کپسول هر 6 ساعت یکبار و سپس دو کپسول هر 6 ساعت یکبار از طریق خوردن مصرف شود
اطلاعات دیگر پماد تتراسایکلین چشمی
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: تتراسایکلین.
طبقه‌بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طریقه مصرف پماد 3 درصد این است که روزی یک تا دوبار روی محل مالیده شود
ملاحظات اختصاصی پماد تتراسایکلین چشمی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی تتراسیکلین ها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می شود:
1ـ رشد بیش از حد ارگانیسمهای غیرحساس باید
بررسی شود. علائم بروز عفونت ثانویه باکتریایی و قارچی در بیمار ارزیابی
شود. زبان بیمار از نظر بروز علائم عفونت مونیلیایی بررسی گردد. رعایت
بهداشت دهان اهمیت بسیار دارد. در صورت بروز عفونت ثانویه، باید مصرف دارو
قطع شود. علائم حیاتی، بخصوص درجه حرارت بدن بیمار ، به دقت پیگیری شود.
2ـ بروز اسهال که ممکن است ناشی از تحریک موضعی یا عفونت ثانویه باشد، باید پیگیری شود.
3ـ در مصرف دارو به طور نادر pseudotumor cerebri مشاهده گردیده است.
4ـ مصرف این دارو در کودکان باعث هیپرپیگمانتاسیون بافتها، هیپوپلازی و
تغییر رنگ دائمی دندان گردیده است. در سنین زیر 8 سال استفاده نشود.
طریقه مصرف پماد چشمی برای همه سن ها به این صورت است که یک لایه نازک به طول یک سانتیمتر هر دو یا 4 ساعت یکبار روی قسمت عفونت دار ملتحمه قرار دهید
عوارض جانبی پماد تتراسایکلین چشمی
اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد، زیادی فشار داخل جمجمه.
پوست: بثورات ماکولی پاپولی و اریتماتو، کهیر، حساسیت به نور، افزایش پیگمانتاسیون، تغییر رنگ ناخنها و دندانها.
دهان: گلودرد، التهاب زبان.
دستگاه گوارش: بی اشتهایی، ناراحتی اپی گاستر، تهوع، استفراغ، اسهال،
التهاب مخلوط دهان، آنتروکولیت، جارحات التهابی در ناحیه مقعدی ـ تناسلی،
اختلال در بلع، ازوفاژیت.
خون: نوتروپنی، ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی.
تنفسی: ایست تنفسی.
سایر عوارض: واکنش‌های آنافیلاکتوئید، تغییر رنگ دائمی دندان، تأخیر در رشد
استخوان (در مصرف کودکان زیر 8 سال)، واکنش‌های حساسیتی، status
asthmaticus.
این دارو از طریق ادرار دفع می شود
مسمومیت و درمان پماد تتراسایکلین چشمی
تظاهرات بالینی: معمولاً محدود به دستگاه گوارش هستند.
درمان: در صورتی که بیش از چهار ساعت از بلع دارو نگذشته باشد. می توان از
تجویز داروهای آنتی اسید یا تخلیه محتویات معده یا شستشوی معده استفاده
کرد.
برای کودکان زیر 8 سال ضرر دارد و نباید مصرف شود
مصرف در دوران بارداری و شیردهی پماد تتراسایکلین چشمی
رده بندی بارداری : دی
مصرف در شیردهی: تتراسیکلین در شیر ترشح می شود و نباید در دوران شیردهی مصرف شود.
