از خواص گل گاوزبان چه می دانید

گل گاوزبان , خواص گل گاوزبان , گل گاوزبان و فشار خون , گل گاوزبان در بارداری

برای کسب اطلاعات در مورد گیاه گل گاوزبان این مطلب را تا پایان بخوانید

گیاه گاوزبان به عنوان یکی از غنی‌ترین منابع اسیدهای چرب اصلی بشمار می‌رود بطوریکه از آن به عنوان غنی‌ترین منبع شناخته‌شده برای  در نزد بشر معرفی شده‌است. گل گاوزبان یک گیاه علفی یک ساله‌است که از اردیبهشت تا شهریور گل می‌دهد و بسیار مفید است

گل گاوزبان به صورت دم کرده مصرف می‌شود و برخی مقداری فندق هم با آن مصرف می‌کنند و یک دمنوش بی نظیر است

گل گاوزبان و برگ‌های آن تصفیه کننده قوی خون است.

گل گاوزبان آرام کننده اعصاب است.

گل گاوزبان عرق آور است.

گل گاوزبان ادرار آور است.

گل گاوزبان کلیه‌ها را تقویت می‌کند.

گل گاوزبان سرماخوردگی را برطرف می‌کند.

برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید.

گل گاوزبان  در درمان برونشیت موثر است.

گل گاوزبان  بی اختیاری دفع ادرار را درمان می‌کند.

گل گاوزبان التهاب و ورم کلیه را درمان می‌کند.

گل گاوزبان در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.

ضماد برگ‌های گاو زبان برای رفع ورم موثر است.

برگهای گل گاوزبان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید.

برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می‌باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می‌ریزند.

گیاه گل گاوزبان درمان خوبی برای فلاش بک زدن‌های متوالی در زندگیست

گل‌گاوزبان گیاهی است خودرو که اغلب در دامنه کوه‌های البرز می‌روید و در حال حاضر نیز به شکل صنعتی کشت می‌شود. این گیاه دارای گونه‌های زیادی است و به دلیل خواص دارویی فراوان و گل‌های زیبا، بسیاری از خانواده‌ها آن را در باغچه‌هایشان می‌کارند. برگ‌ها و گل‌ها بخش‌های مصرفی این گیاه را تشکیل می‌دهند.

گل‌گاوزبان به دلیل دارا بودن مقادیر چشمگیر پتاسیم و کلسیم بسیار ادرارآور بوده و با تحریک بدن، تبادلات سلولی را تنظیم و سیستم اعصاب را آرام و برای درمان ناراحتی‌های اعصاب به کار می‌رود.

منیزیم موجود در گل‌گاوزبان ضدسرطان بوده و به دلیل دارا بودن «آلکوالویید» می‌تواند ضد حساسیت، ضد‌روماتیسم و ضد التهاب باشد.

گیاه گل گاوزبان باعث کاهش تب در بیماری‌هایی چون سرخک، مخملک، آبله و کهیر می‌شود.

گل‌گاوزبان علاوه بر خواص درمانی فوق تصفیه‌کننده‌خون، ضداسپاسم، محرک غدد آدرنال، مقوی قلب و عروق، نرم‌کننده مجاری تنفسی، خلط‌آور، شیرافزا و مسهل بوده، ولی به دلیل دارا بودن آلکوالویید برای زنان باردار و کودکان مضر است.

دم‌کرده گل‌گاوزبان به همراه سنبل‌الطیب و لیموعمانی یک نوشیدنی نشاط‌آور و آرام‌بخش است که استفاده از آن به جای چای و قهوه در مجالس عزاداری برای ایجاد آرامش درونی توصیه می‌شود.

گیاه گل گاوزبان اعصاب را آرام می‌کند و ضدسرگیجه و تپش قلب است. کسانی که به خوردن قرص‌های شیمیایی آرام‌بخش عادت کرده‌اند بهتر است به سراغ سنبل‌الطیب بروند. این گیاه ضد صرع، ضد تشنج، معرق، ادرارآور، اشتها‌آور، مقوی قلب، ضددلهره و استرس بوده و سردردهای یکطرفه، اختلالات زمان یائسگی، سکسکه‌های مداوم، بی‌خوابی، خستگی و بیماری‌هایی را که منشأ عصبی داشته باشند، تسکین می‌دهد.

سنبل‌الطیب به دلیل دارا بودن منگنز از سفید شدن مو جلوگیری می‌کند و شستن چشم‌ با جوشانده آن سرخی چشم را از بین می‌برد و مقوی معده و کبد است.

اگر در حال مصرف داروهای شیمیایی اعصاب هستید و قصد استفاده از گیاهان دارویی را دارید حتما پزشکتان را در جریان بگذارید، چرا که تداخل دارویی ممکن است به ضررتان باشد.

گل گاوزبان در ایران، و گیاه گاوزبان در اروپا و امریکا شهرت زیادی دارند. پزشکان سنتی ایران در معالجه بسیاری از امراض از گل گاوزبان استفاده می کردند و نتیجه می گرفتند. پزشکان جدید هم خواص گل گاوزبان را می دانستند و برای دسته ای دیگر از امراض تجویز می نمودند و چون عطاران فرقی بین گل گاوزبان و گیاه گاوزبان قایل نبودند، آنها را به جای هم می دادند، و به همین جهت معالجه آنها نتیجه نمی داد و محققین از اینکه خواص و منافع این گیاه از بین رفته است در تعجب بودند.

اردیبهشت که می‌شود، بهشتی خیال‌انگیز در دامنه‌های بکر البرز با وجود گل‌ها و گیاهان خودرو، خودنمایی می‌کند، این گیاهان هر کدام خواص درمانی بی‌شمار و گاه ناشناخته‌ای دارند که یکی از آن‌ها «گل گاوزبان » است.

گل گاوزبان واقعی، شبیه گل انار بوده و تخم آن حلقوی شکل و لعابی است، دارای دم سفید و گلبرگ‌های بنفش و لاجوردی است.

افرادی که از فشار خون بالایی برخوردار هستند باید بدانند گل گاوزبان باعث افزایش فشار خون می‌شود‌؛ بنابراین این‌گونه افراد بهتر است دمنوش آن را به‌همراه چند قطره آب‌لیمو یا مقدار کمی لیمو عمانی، میل کنند.

قدیم‌ترها همواره مصرف گل گاوزبان را به‌همراه شکر و نبات، و حتی دم‌کردن آن با نبات را توصیه می‌کنند.

دکتر معصومه خادمی‌زاده، معاون گروه داروسازی سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران، می‌گوید؛ “گل گاوزبان به علت داشتن آلکالوئید(نوعی ترکیبات پیچیده ازت‌دار یا سمّی)، برای زنان حامله و شیرده و کودکان مضر است، مصرف بیش از پنج روز متوالی این گیاه ممکن است باعث عادت ماهانه در زنان شود؛ بنابراین پس از پنج روز استفاده از آن در صورت نیاز، سه روز فاصله انداخته، سپس دوباره مصرف کنید.

گل گاوزبان از اردیبهشت تا شهریور گل می‌دهد؛ اگر اهل سفر هستید می‌توانید این گیاه را بر دامنه‌های زیبای البرز ببینید، اگر گل‌های آن ریز و تاحدودی گرد بودند، گل گاوزبان اصل نیستند.

گل گاوزبان گیاهی طبی است که تقریباً تمامی اجزاء آن ، اعم از گل ها و برگ ها و دانه های آن به عنوان دارو استفاده می شود. همچنین دانه های این گیاه را برای تهیه روغن مورد استفاده قرار می دهند.

روغن گل گاوزبان ، برای درمان  اختلالات پوستی از جمله اگزما، درماتیت سبورئیک که اغلب باعث خارش، قرمزی و پوسته ریزی مخصوصاً در ناحیه سر می شود و  درماتیت عصبی که واکنش پوست نسبت به فشار های عصبی است که منجر به پوسته ریزی و خارش پوست می شود، مورد مصرف قرار می گیرد.

جویدن برگ تازه گل گاوزبان جهت درمان جوش های چرکی دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است.

برگ های تازه گل گاوزبان دارای مقدار زیادی ویتامین C می باشد.

جوشانده و دم‌کرده گل گاوزبان ، حواس پنجگانه را تقویت کرده و بسیار نشاط‌آور، بازکننده رنگ رخسار، کاهنده غم و اندوه است و می‌تواند حواس‌پرتی را رفع و تنگی نفس ناشی از آشفتگی ذهنی را بهبود بخشد.

هر چند در کتب قدیم به گل گاوزبان «لسان الثور» می‌گویند، ولی در واقع نام دیگری ندارد. این گیاه به‌طور خودرو، منحصرا در دامنه کوه‌های البرز به عمل می‌آید و تاکنون اهلی نشده و قابل کشت نیست.

گل گاوزبان مقوی روح و اعضای اصلی بدن بوده، حواس پنج‌گانه یا بهتر بگویم، حواس هجده گانه آدمی را تقویت می‌کند.شکم را نرم و کیسه صفرا را باز می‌کند، اخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می‌برد.جوشانده آن همراه با داروهای دیگر جهت سرسام (مننژیت)، برسام (ورم پرده دیافراگم)، مالیخولیا، جنون و رفع حواس‌پرتی مفید است.

جوشانده گل گاوزبان نشاط‌آور بوده، رنگ رخسار را باز می‌کند.

گل گاوزبان سینه را نرم می‌کند، تنگی نفس و درد گلو را شفا می‌دهد

گل گاوزبان دلهره و وحشت را از بین می‌برد و غم و غصه را کم می‌کند و برای کسانی که با خود حرف می‌زنند سودمند است.

جوشانده گل گاوزبان با عسل جهت تنگی نفس تجویز شده است.

جویدن برگ تازه آن جهت درمان جوش‌های چرکی دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است. مقدار خوراک گل آن 10 گرم تا 5 گرم می‌باشد.

عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.

گل گاوزبان دارای منیزیوم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.

مضرات: گل گاوزبان به‌علت داشتن آلکالوئید برای زنان باردار و کودکان مضر است.

گل گاوزبان علاوه‌بر خواص درمانی فوق تصفیه‌کننده‌خون، ضداسپاسم، محرک غدد آدرنال، مقوی قلب و عروق، نرم‌کننده مجاری تنفسی، خلط‌آور، شیرافزا و مسهل بوده، ولی به‌دلیل دارا بودن آلکالوئید برای زنان باردار و کودکان مضر است.

دم‌کرده گل گاوزبان به همراه سنبل‌الطیب و لیموعمانی یک نوشیدنی نشاط ‌آور و آرام‌بخش است که استفاده از آن به جای چای و قهوه در مجالس عزاداری برای ایجاد آرامش درونی توصیه می‌شود.

اگر در حال مصرف داروهای شیمیایی اعصاب هستید و قصد استفاده از گیاهان دارویی را دارید حتما پزشکتان را در جریان بگذارید؛ چرا که تداخل دارویی ممکن است به ضررتان باشد.

گل گاوزبان